Του καπτ Γ. Γεωργούλη
Τo London P and I Club αναφέρει ότι οι επιθεωρητές του συνεχίζουν να καταγράφουν αρνητικά ευρήματα πάνω και γύρω από τους σταθμούς πρόσδεσης στα πλοία. Τα συχνότερα καταγεγραμμένα στοιχεία αφορούν στην έλλειψη αντιολισθητικού χρωματισμού σε επιφάνειες του καταστρώματος στα σημεία διέλευσης των μελών των ομάδων πρόσδεσης, στην έλλειψη σήμανσης των εμποδίων και άλλων σημαντικών κινδύνων και τέλος στην έλλειψη προσοχής στις ζώνες κινδύνου από σπάσιμο των σχοινιών πρόσδεσης (κάβων).
Το Club προτείνει ως λύση οι αξιωματικοί του πλοίου να εκτιμήσουν τους κινδύνους στους σταθμούς πρόσδεσης τους ούτως ώστε να εντοπισθούν οι καταλληλότερες περιοχές για την εφαρμογή αντιολισθητικού χρώματος με χρήση του ενδεικνυόμενου προϊόντος σύμφωνα με τις οδηγίες εφαρμογής του κατασκευαστή των χρωμάτων. Εξάλλου έχει παρατηρηθεί ότι 70% της πρόωρης καταστροφής του χρωματισμού οφείλεται στην κακή προετοιμασία της επιφάνειας εφαρμογής.
Το Club δίνει βαρύτητα στη σήμανση εμποδίων και γενικότερα των επικινδύνων περιοχών μέχρι το ύψος της κεφαλής και προτρέπει τους αξιωματικούς υπεύθυνους για την πρόσδεση να διενεργούν εκτίμηση ρίσκου (risk assessment) στον εντοπισμό και τελικά τη σήμανση των σημείων αυτών.
Η έλλειψη της ανάλογης προσοχής στη χρήση των ζωνών κινδύνου από το σπάσιμο των σχοινιών πρόσδεσης (κάβων) συνεχίζει να αποτελεί μια συνεχής πηγή αρνητικών αναφορών κατά τη διάρκεια επιθεωρήσεων. Οι επιθεωρητές έχουν ζητήσει μέσω ερωτηματολογίου κατά την επιθεώρηση και αφού μιλήσουν απʼ ευθείας με τα πληρώματα που συμμετέχουν στις ομάδες πρόσδεσης, να αξιολογήσουν το βαθμό της προσοχής των πληρωμάτων στις παραπάνω ζώνες.
Τελικά όπως παρατηρεί και ο διευθυντής απωλειών Carl Durow η καλύτερη πρακτική, όπως αναδεικνύεται μέσω του ερωτηματολογίου, είναι η συμμετοχή των πληρωμάτων σε συναντήσεις στα σημεία πρόσδεσης αλλά και ο σχεδιασμός του συστήματος πρόσδεσης του πλοίου.
Εξάλλου σε ότι αφορά τις ζώνες κινδύνου από το σπάσιμο των κάβων, στην τελευταία έκδοση του Κώδικα για τις ασφαλείς πρακτικές εργασίας των ναυτικών (Code of Safe Working Practices for Merchant Seaman) αναφέρεται καθαρά ότι η σήμανση και ο χρωματισμός των παραπάνω ζωνών καλό είναι να αποφεύγεται διότι δίνουν μια εσφαλμένη αίσθηση ασφάλειας στους ναυτικούς.
Οι παραπάνω προτάσεις σαφώς αποτελούν προληπτικούς μηχανισμούς σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον αλλά η επιχείρηση πρόσδεσης στο πλοίο είναι μια δυναμική και απρόβλεπτη επιχείρηση, εάν μάλιστα συμπεριληφθούν και οι πιέσεις από άλλους εμπλεκόμενους, με την διαδικασία, παράγοντες (πλοηγοί- ρυμουλκά). Τελικά η εστίαση στην εμπειρία και στις δεξιότητες των αξιωματικών αποτελούν την καλύτερη μέθοδο αποφυγής κινδύνου και σε αυτές πρέπει να εστιάσει η ναυτιλιακή κοινότητα.
