Το Reuters και η ελληνική ναυτιλία: Μια προσωπική απάντηση σε έναν...

Το Reuters και η ελληνική ναυτιλία: Μια προσωπική απάντηση σε έναν δημόσιο διάλογο

1078
Το Reuters και η ελληνική ναυτιλία:  Μια προσωπική απάντηση σε έναν δημόσιο διάλογο

To πρόσφατο άρθρο που φιλοξενείται από το έγκριτο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, με τίτλο «The Great Shipping Myth», προκάλεσε έκπληξη σε αρκετούς αναγνώστες και σε ακόμα περισσότερους πρωταγωνιστές της ελληνικής ναυτιλίας.

Ο πολυβραβευμένος συντάκτης Τοm Bergin, εξειδικευμένος σε θέματα ενέργειας στη Μέση Ανατολή αλλά και σε αποκαλύψεις οικονομικών σκανδάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ και της Ε.Ε., προσπάθησε, μάλλον για πρώτη φορά, να αποκωδικοποιήσει τους λόγους για την παντοδυναμία της ελληνικής ναυτιλιακής οικογένειας.

Πληροφορηθήκαμε ότι στις συναντήσεις του με μέλη της επιχειρηματικής, ακαδημαϊκής, πολιτικής και δημοσιογραφικής κοινότητας στην Αθήνα και στον Πειραιά επιχείρησε να υποστηρίξει την άποψη πως η ελληνική ναυτιλία δεν συνεισφέρει στην εθνική οικονομία -στο βαθμό τουλάχιστον που παρουσιάζεται από τους αρμόδιους φορείς. Επιπλέον, τόνισε ότι το φορολογικό καθεστώς πιθανώς να μην ανταποκρίνεται στη σημερινή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητας της χώρας.

Οι συνεντεύξεις του κ. Bergin στην Ελλάδα -όσες και όποιες έκανε- είχαν συγκεκριμένο σκοπό: την επαλήθευση των πορισμάτων και τοποθετήσεών του για την ελληνική ναυτιλία και τη σημασία της για την ελληνική οικονομία. Ο δημοσιογράφος συνήθως ερωτά τον συνεντευξιαζόμενο για να μάθει, όμως ενίοτε φαίνεται ότι ερωτά για να υποστηρίξει, πάση θυσία, την άποψή του!

Τα «Ναυτικά Χρονικά» δεν συνηθίζουν να κρίνουν ή να σχολιάζουν δημοσιεύματα που φιλοξενούνται σε έγκριτα ΜΜΕ. Είναι αντιδεοντολογικό και ανεπίτρεπτο να επικρίνεται η δουλειά οποιουδήποτε συναδέλφου. Δυστυχώς, όμως, το συγκεκριμένο άρθρο αποδεικνύει ότι οι συντελεστές του παρουσιάζουν μια εικόνα του ελληνικού ναυτιλιακού θαύματος που δεν αντικατοπτρίζει την πλήρη πραγματικότητα και αλλοιώνει ή απορρίπτει σημαντικά πορίσματα πρόσφατων ερευνών. Το άρθρο παρουσιάζει μια υποκειμενική θεώρηση της συνεισφοράς της ελληνικής ναυτιλίας στην εθνική οικονομία αφήνοντας αιχμές για τον ρόλο και την εξουσία της ναυτιλιακής κοινότητας απέναντι στην πολιτική ηγεσία, στα ΜΜΕ αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Οι απόψεις μάλιστα ορισμένων Ελλήνων πολιτικών, καθώς και πλοιοκτητών που παρατίθενται, είναι δομημένες από συγκεκριμένη οπτική γωνία.

Ας μη γελιόμαστε, η δίψα για αποκαλύψεις πολλές φορές οδηγεί ακόμα και σοβαρούς δημοσιογράφους να παρουσιάζουν στοιχεία που μπορεί μεν να έχουν δόσεις αλήθειας, αλλά πολλές φορές εμπεριέχουν υπερβολικούς χρωματισμούς και χαρακτηρισμούς, επηρεασμένους ίσως από προσωπικές ιδεολογίες και πεποιθήσεις.

Στο άρθρο γίνεται μικρή αναφορά και στην πρόσφατη μελέτη του υπογράφοντος για τις στρατηγικές επικοινωνίας των θεσμικών οργάνων του ελληνικού εφοπλισμού, κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης. Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα: αναφέρεται πως η ελληνική πλοιοκτησία ξεκίνησε καμπάνιες ενημέρωσης μετά την πτώση της χούντας, το 1975, με μόνο σκοπό τη διατήρηση των φορολογικών κεκτημένων της πλοιοκτησίας. Η άποψη αυτή, που εσφαλμένα φιλοξενείται ως άποψη του υπογράφοντος, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και μας βάζει σε σκέψη αφού ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί μεμονωμένες προτάσεις, παρουσιάζοντάς τες ως συνολικά πορίσματα από την επιστημονική έρευνα που έχει ήδη δημοσιευθεί σε πρόσφατο τεύχος των «Ναυτικών Χρονικών» (Σεπτέμβριος 2015). Προς γνώση των συντακτών του άρθρου -τους οποίους ο υπογράφων δεν έχει συναντήσει- αλλά και προς αποκατάσταση της αλήθειας, επισημαίνουμε πως οι καμπάνιες της ΕΕΕ και οι συναντήσεις με τα ΜΜΕ των θεσμικών οργάνων του ελληνικού εφοπλισμού ξεκίνησαν το 1976-77, αφού δηλαδή είχε ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων το νέο Σύνταγμα. Τα θέματα προς συζήτηση, ειδικά με τα ΜΜΕ, αφορούσαν κατά κύριο λόγο την περίοδο εκείνη,  την προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα, τις προσπάθειες για την ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού στόλου, τα αρνητικά δημοσιεύματα στον αλλοδαπό Τύπο, την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, τη σύναψη διμερών συμβάσεων με ναυτικές ομοσπονδίες της Άπω Ανατολής κοκ. Το κείμενο λοιπόν του κ. Bergin δεν αποδίδει με ορθότητα τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης μελέτης όπως έχουν ήδη παρουσιαστεί σε διεθνείς ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις.

Σε κάθε περίπτωση το άρθρο «The Great Shipping Myth» αποτελεί αφορμή και έναυσμα για προβληματισμό. Δεν ενστερνιζόμαστε τη γνωστή πλέον άποψη πως οι «ξένοι μάς ζηλεύουν και θέλουν το κακό μας». Κάποιες ανάγκες ίσως εξυπηρετούνται, σαφώς, αλλά και κάποιες νέες τάξεις πραγμάτων ή συσχετισμοί αποκαλύπτονται. Ενότητα και αγαστή συνεργασία χρειάζεται από όλους όσοι υπηρετούμε τη μεγάλη ελληνική ναυτιλία και τα ναυτιλιακά γράμματα. Δεν χρειάζονται αλληλοκατηγορίες, αφορισμοί και βιαστικά συμπεράσματα.

Η ελληνική ναυτιλία είναι πραγματικά πολύ μεγάλη και άξια και η παράδοσή της πολύ σημαντική και καλά ριζωμένη στον τόπο μας για να επηρεάζεται από δημοσιεύματα και επιφυλλίδες, ακόμη και αν προέρχονται από διεθνώς καταξιωμένους και βραβευμένους συντάκτες.

Ηλίας Μπίσιας, Διευθυντής Ναυτικών Χρονικών

O Aντώνης Χανδρής και οι συνεργάτες του (διακρίνονται οι Αρ. Καραγεώργης, Στ. Νταϊφάς, Κ. Καρράς, Α. Μπρεδήμα κα) κατά την τελευταία συνεδρίαση της ΕΕΕ υπό την προεδρία του. Ο αείμνηστος πρόεδρος της ΕΕΕ προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα της ελληνικής ναυτιλίας και να βελτιώσει τις σχέσεις τόσο με τον ελληνικό όσο και τον διεθνή τύπο. Οι αλλοδαποί δημοσιογραφικοί οίκοι είχαν ανέκαθεν όμως άλλες  στοχεύσεις, επιδιώξεις και προτεραιότητες.
O Aντώνης Χανδρής και οι συνεργάτες του (διακρίνονται οι Αρ. Καραγεώργης, Στ. Νταϊφάς, Κ. Καρράς, Α. Μπρεδήμα κα) κατά την τελευταία συνεδρίαση της ΕΕΕ υπό την προεδρία του. Ο αείμνηστος πρόεδρος της ΕΕΕ (1975- 1981) προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα της ελληνικής ναυτιλίας και να βελτιώσει τις σχέσεις τόσο με τον ελληνικό όσο και τον διεθνή τύπο. Οι αλλοδαποί δημοσιογραφικοί οίκοι είχαν ανέκαθεν όμως άλλες στοχεύσεις, επιδιώξεις και προτεραιότητες.

 

Ακολουθήστε τα Ναυτικά Χρονικά στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την ελληνική Nαυτιλία, τις Μεταφορές και το Διεθνές Εμπόριο.