Η ιστορία του Glomar Explorer διήρκεσε τέσσερις και πλέον δεκαετίες και χαρακτηρίζεται από ίντριγκα. Η ιστορία του πλοίου συνδέθηκε με την CIA, έναν εκκεντρικό δισεκατομυριούχο και ένα σοβιετικό πυρηνικό υποβρύχιο. Το $350 εκ. πλωτό γεωτρύπανο, ένα τεχνολογικό επίτευγμα τς εποχής του, ναυπηγήθηκε το 1974 για λογαριασμό της Global Marine, εταιρεία του εκκεντρικού αμερικανού δισεκατομυριούχου Howard Hughes, με αποστολή την εξόρυξη μαγγανίου από τον πυθμένα των Ωκεανών. Σύμφωνα με καταθέσεις στελεχών της Global Marine το πλωτό γεωτρύπανο χρησιμοποιήθηκε για άλλους σκοπούς από αυτούς για τους οποίους είχε ναυπηγηθεί. Πιο συγκεκριμένα το πλοίο ενεπλάκη στο Project Azorian, μία επιχείρηση της CIA η οποία στόχευε στην ανέλκυση ενός σοβιετικού υποβρυχίου το οποίο ήταν εξοπλισμένο με πυρηνικούς πυραύλους και το οποίο είχε χαθεί το 1968 περίπου 1.500 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά της Χαβάη. Το Αμερικανικό Ναυτικό εντόπισε το ναυάγιο του σοβιετικού υποβρυχίου Κ-129 και η τότε κυβέρνηση των Η.Π.Α. έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη μίας απαιτητικής επιχείρησης ανέλκυσης ενός υποβρυχίου 2.000 τόνων από βάθος 4.800 μέτρων. Μέχρι τότε η πλέον επιτυχημένη επιχείρηση ανέλκυσης αφορούσε την ανέλκυση ενός εξαρτήματος δορυφόρου ρο οποίο ζύγιζε κάποιες δεκάδες κιλά, από βάθος 80 μέτρων.
Στα μέσα του 1974 το Glomar Explorer έφτασε στον τόπο του ναυαγίου, κάτω από την στενή επιτήρηση πλοίων του σοβιετικού πολεμικού ναυτικού. Εν τέλει το Glomar Explorer κατάφερε να ανελκύσει τμήμα του σοβιετικού υποβρυχίου το οποίο κόπηκε σε κομμάτια κατά τη διάρκεια της ανέλκυσης. Από τα τμήματα του ναυαγίου που ανελκύθηκαν, η CIA μπόρεσε να ανακτήσει σημαντικά έγγραφα και εγχειρίδια με πολύτιμες πληροφορίες. Το πλοίο επέστρεψε στις Η.Π.Α. τον Σεπτέμβριο του 1974, αλλά η CIA απαιτούσε την ανέλκυση και των υπολοίπων τμημάτων του υποβρυχίου που είχαν μείνει στο βυθό του Ωκεανού. Έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση Matador, όμως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκάλυψαν την όλη ιστορία, δημιουργήθηκε διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στις Η.Π.Α. και την Σοβιετική ¨Ένωση και η δεύτερη επιχείρηση ακυρώθηκε. Τον Σεπτέμβριο του 1976 το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. αγόρασε το πλωτό γεωτρύπανο το οποίο παρά τις τεράστιες δυνατότητές του δεν αξιοποιήθηκε κατάλληλα λόγω του πολύ υψηλού κόστους του. Από το 1997 και έπειτα το πλοίο χρησιμοποιήθηκε από ιδιωτικές εταιρείες εξόρυξης σε διάφορα projects σε όλο τον κόσμο. Εν τέλει το πλοίο που ήταν μπροστά από την εποχή του και ενέπνευσε τους ναυπηγούς για τον σχεδιασμό πλωτών γεωτρύπανων, πωλήθηκε σε Κινεζικά διαλυτήρια αρχές Ιουνίου.
