Με την έγκριση των αποτελεσμάτων της ετήσιας οικονομικής έκθεσης 2010 έκλεισε τις εργασίες της η γενική συνέλευση των μετόχων του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Α.Ε. (ΟΛΠ Α.Ε.).
Όπως τόνισε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, Γιώργος Ανωμερίτης:
· Το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά προσαρμογής στα νέα δεδομένα μετά την παραχώρηση του Προβλήτα ΙΙ στην COSCO, προσαρμογή που έγινε όμως με επιτυχία, αφού ο ΟΛΠ παρά τον κατά 9% μειωμένο του τζίρο κατάφερε να δημιουργήσει κέρδη προ φόρων ύψους 11,2 εκ. Ευρώ, έναντι ζημιών ύψους 33,2 εκ. Ευρώ το 2009.
· Το 2010 μειώθηκαν όλα τα έξοδα εντυπωσιακά, έγιναν ευρύτερες αναδιαρθρώσεις στη δομή και τη λειτουργία του Οργανισμού, εγκαταλείφθηκαν ζημιογόνες δραστηριότητες (silo), αναπροσαρμόσθηκαν όλα τα τιμολόγια, ολοκληρώθηκε ο Προβλήτας Ι Εμπορευματοκιβωτίων, κερδήθηκαν υπέρ του ΟΛΠ Α.Ε. σημαντικές αγωγές και δίκες κ.α. Οι δαπάνες διοίκησης μειώθηκαν από 651 χιλ. ευρώ σε 272 χιλ. ευρώ, όπως και του προέδρου και δ/ντος συμβούλου, λόγω της ενοποίησης των δύο θέσεων και του πλαφόν του Ν. 3833/2010.
· Το προσωπικό μειώθηκε κατά 253 άτομα, λόγω εθελούσιας εξόδου και κινήτρων αποχώρησης, ενώ το συνολικό όφελος για τον ΟΛΠ βάσει της νέας αναλογιστικής μελέτης θα ανέλθει προοπτικά σε 62,2 εκ. ευρώ.
· Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ Α.Ε., το οποίο δίνει έμφαση στον κλάδο της κρουαζιέρας εξελίσσεται θετικά. Το 2011 είναι έτος κρουαζιέρας, αφού μετά την άρση του cabotage και για πλοία με μη κοινοτικές σημαίες, ο ΟΛΠ εκτελεί έργα αναβάθμισης σε όλο το λιμάνι και τους σταθμούς υποδοχής, ώστε να καταστεί ένα σύγχρονο home port.
· Στον ΟΛΠ πιστεύουμε όλοι ότι πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες που να ενώνουν κι όχι να διαιρούν την πόλη και το Λιμάνι. Γιατί η πόλη ζει από το Λιμάνι και το λιμάνι με τη δραστηριότητά του οφείλει να σέβεται τον κοινωνικό ιστό και τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της πόλης. Αυτός είναι ο λόγος για τη διάθεση σημαντικών πόρων για την προστασία του περιβάλλοντος, το κυκλοφοριακό, τη στήριξη του Πολιτισμού με τη δημιουργία της Πολιτιστικής Ακτής, την παραχώρηση χώρων και την ενίσχυση των στόχων της Αυτοδιοίκησης. Είμαστε περήφανοι γιατί ο ΟΛΠ Α.Ε. ανακηρύχθηκε ECOPORT (οικολογικό λιμάνι) από την Ένωση Λιμένων Ευρώπης, την ESPO.
· Ο ΟΛΠ Α.Ε. πρωτοστάτησε στην επαναδημιουργία της Ένωσης Λιμένων Ελλάδας (ΕΛΙΜΕ), ξαναέγινε μέλος της MEDCRUISE (Ένωση Λιμένων Κρουαζιέρας της Μεσογείου), της οποίας μάλιστα φιλοξένησε το τελευταίο τριήμερο την ετήσια Γενική της Συνέλευση, επανέκαμψε στην Ένωση Λιμένων Ευρώπης (ESPO) και έγινε ενεργό μέλος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ). Σήμερα ασκείται μια συγκεκριμένη “λιμενική διπλωματία” με κύριο στόχο τη συμμετοχή του ΟΛΠ και των ελληνικών λιμανιών στις εξελίξεις της λιμενικής, της τουριστικής και της ναυτιλιακής οικονομίας.
· Ο ΟΛΠ Α.Ε. δημιούργησε δύο νέες θυγατρικές επιχειρήσεις: (α) τη ΝΑΥΣΟΛΠ Α.Ε., η οποία μετεξελίσσεται στον κύριο φορέα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Πειραιά (ΝΕΖ) και στην οποία θα μεταβιβασθούν όλες οι ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες και (β) τη Logistics ΟΛΠ Συνδυασμένων Μεταφορών και Έργων, η οποία θα αναλάβει τις δραστηριότητες logistics και παροχής συμβουλών και τεχνογνωσίας στην οργάνωση και λειτουργία λιμένων, ιδιαίτερα του χώρου της κρουαζιέρας.
· Έγινε πλήρως δεκτή από την Κυβέρνηση η πρόταση του ΟΛΠ Α.Ε. για τη δημιουργία του “Αττικού Λιμενικού Συστήματος” με απορρόφηση των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε. Λαυρίου, Ελευσίνας και Ραφήνας. Ήδη οι σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες κατατέθηκαν στη Βουλή, όπως και η πρόσληψη διεθνούς Ειδικού Συμβούλου. Πρόκειται για αποφάσεις που μεγεθύνουν και δεν αποδυναμώνουν τον ΟΛΠ Α.Ε., στα πλαίσια ενός νέου λιμενικού συστήματος.
Ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης έκλεισε την ομιλία του με τις ακόλουθες θέσεις για την προοπτική του ΟΛΠ:
“Στις δεδομένες οικονομικές συγκυρίες είναι ανάγκη να μεταρρυθμίσουμε το λιμενικό σύστημα της χώρας με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και με συμβάσεις παραχώρησης δραστηριοτήτων με στόχο νέα έργα και υποδομές μέσω μιας πολιτικής προσέλκυσης νέων επενδύσεων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω του υπάρχοντος ευρωπαϊκού μοντέλου οργάνωσης λιμένων, όπως τόνισα στην ομιλία μου στη Γενική Συνέλευση της ESPO στην Κύπρο, πριν από ένα μήνα, σύμφωνα με το οποίο η ιδιοκτησία ανήκει στο Δημόσιο και την Αυτοδιοίκηση και η διαχείριση τομέων σε ιδιώτες, μικτά σχήματα ή το δημόσιο. Σημειώνω ότι στην Ενωμένη Ευρώπη το 96% της ιδιοκτησίας των λιμένων ανήκει στο Δημόσιο και τους Δήμους και μόνο το 4% σε ιδιώτες. Τα ελληνικά λιμάνια, τα οποία λειτουργούν (α) ως Δημόσια Αρχή, (β) ως χρήστες και (γ) ως πάροχοι λιμενικών υπηρεσιών οφείλουν:
Α. Να διατηρήσουν κατά 51% το δημόσιο ιδιοκτησιακό τους χαρακτήρα και να μετατραπούν σε πλήρεις Αρχές Λιμένων (σημειώνεται ότι το δημόσιο κατέχει σήμερα το 100% σε 10 Ανώνυμες Εταιρίες και το 74% σε δύο Α.Ε. (ΟΛΠ και ΟΛΘ) που είναι εισηγμένες στο ΧΑΑ), αναλαμβάνοντας και νέες αρμοδιότητες (ναυσιπλοΐα, πλοήγηση, λιμενικά, τελωνειακά κ.α.).
Β. Να παραχωρήσουν τμήματα των εκτάσεών τους ή δραστηριοτήτων τους σε ιδιώτες επενδυτές, εφόσον αυτοί δημιουργούν νέες υποδομές, με μακροχρόνιες συμβάσεις παραχώρησης.
Γ. Να δημιουργηθεί άμεσα “Ανεξάρτητη Αρχή Λιμένων”, η οποία θα επιλύει όλα τα θέματα διαφορών και συνθηκών εργασίας, δεδομένου ότι στην Ελλάδα ήδη λειτουργούν 73 μικρά ιδιωτικά λιμάνια και έχουν ήδη γίνει ευρείες παραχωρήσεις σε ιδιώτες (COSCO).
Το “θατσερικό” μοντέλο πλήρους ιδιωτικοποίησης λιμένων εγκαταλείφθηκε και από τους πιο φανατικούς οπαδούς του.
Το κρατικό μοντέλο της πελατειακής δημοκρατίας έχει ήδη ξεπερασθεί και απαιτεί μεταρρυθμίσεις.
Αν σήμερα μπορούμε να δούμε λίγο ψύχραιμα την προοπτική της λιμενικής βιομηχανίας, πέρα από τα βραχυχρόνια εισπρακτικά αδιέξοδά μας, η λύση είναι μία: Η διατήρηση του δημόσιου ιδιοκτησιακού χαρακτήρα των εθνικής σημασίας λιμένων, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων της χώρας και η παραχώρηση σε ιδιώτες επενδυτές νέων λιμενικών έργων και υπηρεσιών μέσω συμβάσεων παραχώρησης. Στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άλλο μοντέλο δεν χωρεί, όπως πρόσφατα συζητήσαμε και συμφωνήσαμε όλοι στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Λιμένων Ευρώπης (ESPO). Και όλα αυτά υπό δύο όρους: του πλήρους σεβασμού και προστασίας τους θαλάσσιου και αστικού Περιβάλλοντος και των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις λιμενικές υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις, έστω και μέσα στα περιοριστικά πλαίσια της δημοσιονομικής κρίσης.”
