H Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή την με αφορμή την παραπομπή στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καβάλας δεκάδων ναυτεργατών.
Οι ναυτεργάτες πρόκειται να δικασθούν την 1/4/2011 ως κατηγορούμενοι για παρακώλυση συγκοινωνιών, που κατά το κατηγορητήριο, διέπραξαν από κοινού την 11 Μαρτίου 2010.
Η ανακοίνωση της ΠΝΟ έχει ως εξής:
«Η διοίκηση της ΠΝΟ στη συνεδρίασή της την 8 Μαρτίου 2010 απεφάσισε την συμμετοχή της ΠΝΟ στην 24ωρη Γενική Απεργία της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας την Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010, με 24ωρη πανελλαδική απεργία των πληρωμάτων με έναρξη την 00.01 ώρα της 11/3/2010 και λήξη την 24.00 της 11/3/2010.
Αυθημερόν η ΠΝΟ με το ΑΠ 1352/8.3.2010 έγγραφό της, γνωστοποίησε στα συναρμόδια Υπουργεία και τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς την απόφασή της και ζήτησε την δια της υπηρεσιακής οδού ενημέρωση όλων των Λιμενικών Αρχών της χώρας.
Παράλληλα την ίδια μέρα (8/3/2010) με Δελτίο Τύπου, προς όλα τα ΜΜΕ, ενημέρωσε μέσω αυτών, το επιβατηγό κοινό.
Από τα παραπάνω συνεπώς προκύπτει ότι την 11 Μαρτίου 2010 η εξαγγελθείσα 24ωρη απεργία των πληρωμάτων των πλοίων είχε όλες τις προϋποθέσεις, που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία και ουδείς αγνοούσε το πραγματικό γεγονός της απεργίας.
Οι συμμετέχοντες στην απεργιακή αυτή κινητοποίηση ακολούθησαν και συμμορφώθηκαν προς την απόφαση της ανώτερης συνδικαλιστικής τους οργάνωσης.
Ουδεμία πρόθεση για παρακώλυση της συγκοινωνιών είχαν κατά την έννοια που ο νόμος (άρθρ. 292 ΠΚ) απαιτεί, αλλά αντίθετα είχαν την πεποίθηση ότι ασκούν νόμιμο δικαίωμα, που αποτελούσε η απεργία καθαυτή.
Η ΠΝΟ θεωρεί ότι τα παραπάνω είναι ασφαλώς γνωστά στο δικαστήριο, που θα κρίνει την υπόθεση των συναδέλφων μας και θα αποδώσει το δίκαιο.
Δεν κρύβει όμως η ΠΝΟ την ζωηρή και έντονη ανησυχία της και το διογκούμενο συνεχώς φαινόμενο των ποινικών διώξεων σε βάρος απεργών ή συνδικαλιστών, που σκοπό έχει την καταπτόηση και αποθάρρυνση τους να ασκήσουν το δικαίωμα της απεργίας, λησμονώντας ότι αποτελεί η άσκηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα (άρθρ. 23 παρ. 2)».
